เมื่อพระเตมีย์อายุได้เพียง 1 เดือน ก็สามารถระลึกชาติได้ หลังจากที่เห็นพระบิดา คือพระเจ้ากาสิกราช ผู้ครองเมืองพาราณสี ลงโทษประหารชีวิตโจร 4 คน ทรงระลึกได้ว่า ก่อนตนมาเกิดได้เสวยสุขอยู่ในสวรรค์ แต่ก่อนหน้านั้นก็เคยตกนรกอยู่นานถึงแปดหมื่นปี เนื่องจากเคยเกิดเป็นพระราชาและได้ลงโทษตัดสินประหารชีวิตคนมาไม่ใช่น้อย
ด้วยเหตุนี้ จึงตั้งใจว่าจะไม่ขึ้นครองราชย์ต่อจากพระบิดา เลยแกล้งทำเป็นคนพิการ ง่อยเปลี้ย หูหนวกและเป็นใบ้อยู่ถึง 16 ปี จนถูกพวกพราหมณ์โหราจารย์ใส่ร้ายว่าเป็นกาลกิณี ต้องนำไปฝังทั้งเป็น
มื่อไปถึงป่ารกครึ้มพ้นจากพระนครแล้ว พระเตมีย์จึงแสดงตนว่าเป็นคนปกติ แล้วตรัสสั่งสอนนายสุนันทะคนขับรถผู้ที่จะฝังตน จนเลื่อมใสต้องการบวชตามพระองค์
หลังจากนั้นพระเตมีย์ได้แสดงธรรมให้พระบิดาและผู้คนเป็นจำนวนมาก จนเกิดความเลื่อมใสต่างพากันออกบวช
คำสอนเตือนสติในพระเตมีย์ชาดกมีมากมายหลายข้อ เช่นคนเราไม่ว่ายังหนุ่มยังสาว ก็ตายได้ ใครเล่าจะพึงวางใจในชีวิตว่าเรายังหนุ่มยังสาวอยู่ แล้วจะยังไม่ตาย อายุของคนเราเป็นของน้อยนัก เพราะวันคืนล่วงไปๆเหมือนอายุของปลาทั้งหลายในแม่น้ำน้อย...”
สัตว์โลกถูกความตายครอบงำไว้ ถูกชราห้อมล้อมไว้ สิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์คือคืนวันเป็นไปอยู่...”
คำสอนนี้เตือนให้เราไม่ประมาทต่อชีวิต เพราะเราไม่รู้ว่าจะต้องตายเมื่อไร รวมทั้งทุกคนจะหนีความตายและความชราไปไม่พ้น ไม่มีประโยชน์อันใดที่จะหลงใหลไปกับกามคุณ 5 จึงควรเร่งทำความดีด้วยการเจริญกุศลทั้งปวงทรัพย์ย่อมทิ้งบุคคลไปก่อนก็มี บางทีบุคคลก็ทิ้งทรัพย์ไปก่อนก็มี แม้สิ่งอื่นๆก็เหมือนกันทั้งนั้น...”
อันนี้เตือนสติให้เห็นว่า ทรัพย์สมบัติต่างๆในโลกล้วนเป็นของไม่เที่ยง เมื่อถึงเวลาก็หมดสิ้นไปตามเหตุปัจจัย รวมถึงตัวเราเองก็ไม่เที่ยง ไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้าตลอดไป จึงไม่ควรยึดติดในทรัพย์สมบัติทั้งหลาย รวมทั้งตัวตนของเราด้วย เพราะไม่มีอะไรที่เที่ยงและไม่มีอะไรที่เป็นของเราจริงๆ
เนกขัมมบารมีไม่ได้เพียงหมายความถึงการออกบวชเท่านั้น แต่หมายถึงการเพียรที่จะละความติดข้องยินดีในรูป เสียง กลิ่น รส และสัมผัส ซึ่งไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ลองไม่ดูหนัง ฟังเพลง หาของอร่อยกิน ฯลฯ สักวันสองวัน ก็จะรู้ได้เลยว่าทำได้ยากจริงๆ ต้องอาศัยปัญญาที่เข้าใจในเรื่องเนกขัมมจริงๆ รวมทั้งยังต้องพร้อมด้วยวิริยบารมีและขันติบารมี ที่จะเป็นผู้อดทนไม่หวั่นไหวในกามคุณทั้ง 5 อีกด้วย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น